Gród na Górze Birów

​

Historia

 

Góra Birów zamieszkiwana była już w paleolicie, czyli około 30 tysięcy lat przed naszą erą. Wzgórze miało naturalne walory obronne i bardzo często było wykorzystywane jako miejsce schronienia. W początkach naszej ery Górę Birów zamieszkiwali Wandalowie, w czasach przedchrześcijańskch istniała tu osada słowiańska, z cmentarzyskiem kurhanowym u stóp wzgórza, a następnie gród średniowieczny, który strzegł granicy państwa. Wtedy oczywiście nie istniał jeszcze zamek Ogrodzieniec. W tamtym czasie nie istniało obecne wejście w palisadzie od strony wschodniej, a jedynie w wąskim przesmyku od strony zachodzniej. Było to wymyślne wejście typu zatokowego, uniemożliwiające użycie machin oblężniczych i wystawiające napastników na flankowy ostrzał z korony umocnień. W XIV wieku gród został zniszczony podczas walk o tron Polski pomiędzy Władysławem Łokietkiem a Wacławem II Czeskim. Nie został on już odbudowany, a za zabezpieczenie granicy zaczął odpowiadać nowo wybudowany zamek w Podzamczu. W roku 2008, po zakończeniu prac archeologicznych, wybudowano na szczycie wzniesienia rekonstrukcję średniowiecznego grodu, a właściwie jego namiastki.

​

Okolica 

 

Góra Birów, poza samym grodem, zapewnia szereg dodatkowych atrakcji. Znajdują się tu imponującej wysokości skalne ściany, okupowane zwykle przez wspinaczy, oraz cztery ciekawe schroniska jaskiniowe, natomiast z samego wzgórza roztacza się przepiękny widok na okolicę. Widać stąd nie tylko zamek Ogrodzieniec, ale także wieżę oddalonego  o ok. 10 kilometrów zamku w Smoleniu.

​

Ciekawostki

​

W wynkiu prac archeologicznych w jaksiniach Góy Birów odkryto wiele kości zwierząt, które żyły na tym terenie tysiące lat temu. Wśród nich były takie jak niedźwiedzie jaskiniowe, mamuty, hieny jaskiniowe, nosorożce włochate i inne. Znaleziska kości bobrów, łosi i reniferów świadczą o tym, że w pobliżu musiał istnieć spory zbiornik wodny, lub rzeka, po której nie ma już dziś żadnych śladów.